بازیافت پلاستیک با چالشهای متعددی روبرو است که یکی از آنها بازیافت انواع مختلف پلاستیکها باهم است، زیرا مواد مختلف دارای خواص مختلفی هستند که ممکن است با یکدیگر سازگار نباشند و هرکدام از آنها باید بهصورت مجزا فرآیند شوند. جداسازی دقیق ضایعات باعث افزایش هزینه سربار تولید میشود که علیرغم معضلات زیستمحیطی ناشی از رها شدن پلاستیکها در طبیعت، حاشیه سود و درنتیجه انگیزه بازیافت پلاستیکها را کاهش میدهد.
همچنین مواد مختلف بهصورت مونتاژ شده در کنار هم قرار دادهشدهاند که جدا نمودن دقیق آنها از یکدیگر مستلزم صرف شدن وقت و انرژی زیادی است به همین منظور محققان دانشگاه شینشو قابلیت بازیافت پایدار مواد ترموپلاستیک را بررسی نمودند تا بجای دفن زبالههایی که تفکیک دشواری دارند و معمولاً در لندفیلها دفن میشوند، اصطلاحاً فرآیند بازیافت آمیزهای انجام گردد.
پلاستیکها پس از فولاد و سیمان پرکاربردترین ماده ساختهشده به دست بشر هستند و متأسفانه مانند مواد طبیعی تجزیه نمیشوند. این امر منجر به وجود ناخواسته پلاستیکهای زیادی در محیط شده است. ذوب نمودن یا سوزاندن تنها راهحلهای از بین بردن زبالههای پلاستیکی است، اما باعث مشکلات دیگری مانند ایجاد بخارهای سمی میشوند که به گرم شدن کره زمین منجر میشوند. بنابراین، یک روش برای ذوب پلاستیکهای مختلف باهم ضروری است.
محققان با استفاده از فرآیند اکستروژن مذاب و فرآیند قالبگیری تزریقی قادر به تولید پایداری از مخلوطهای ترموپلاستیک بازیافتی شدند. به منظور ایجاد پایداری، یکنواختی و خواص بهینه در محصول نهایی، از سازگار کنندههای مناسب استفاده نمودند. این فرایند باعث میشود که دسته زیادی از پلاستیکها مجدداً ارزش اقتصادی پیدا کنند.
برای مشاهده دقیق نتایج این پژوهش اینجا را کلیک کنید.